Arjantin'in sırrını merak ediyor musunuz?
Arjantin'in futbol kültürünü ve yetiştirdiği yıldızları konu edinen filmler 4-29 Şubat'ta Pera Müzesi'nin film salonunda...
Kendi sözleri ve sayısız hayranının anlattıklarıyla ünlü futbolcuyu ele alan 'Maradona'yı Sevmek'; Buenos Aires'in yoksul gecekondularından çıkıp şöhret ve serveti yakalayan bir adamın gerçek ve bir hayli etkileyici hikayesi...
Skandallarının arka planı, Küba'da inzivaya çekilmesi, ailesine bağlılığı gibi unsurların yanı sıra filmde en iyi oyunlarından sahnelere de yer verilmiş. Javier Vazquez'in 2005 yılında çektiği film bugün saat 14:00'te, Beyoğlu'ndaki Pera Müzesi'nin film salonunda gösterilecek. Tekrarı 17 Şubat'ta aynı mekanda saat 19:00'da...
Film bir etkinlik kapsamında gösteriliyor; 'Arjantin: Sinema ve Futbol'. Etkinliği Cervantes Enstitüsü ve Ankara Arjantin Büyükelçiliği düzenliyor.
4 - 29 Şubat 2012 tarihleri arasına yayılan programda, dört belgesel ve bir kurmaca film var. Maradona'yı Sevmek'ten bahsettik. Diğer dört film de Arjantin'in futbol kültürüyle ilgili manzaralar içeriyor.
Arjantin ve Futbol Fabrikası /Sergio Iglesias/ 2007 (5 Şubat 15:00, 19 Şubat 16:00)
Yüz binlerce çocuğun, profesyonel futbol takımlarında oynatma hayalleri kuran aileleri tarafından istismar edilişi. Bir futbol kulübünde oynamak isteyen binlerce çocuktan yalnızca birkaç tanesi başarıyı yakalarken, geride kalanlar hayallerini kırıklığıyla sefalet içindeki hayatlarına geri dönüyor. Anne-babalar da bu hayal kırıklığının kurbanı oluyor. Belgesel, ebeveynlere, intikam takıntılarına ve yüklü bir banka hesabı tutkularına odaklanıyor...
78 Dünya Kupası, Paralel Bir Hikaye/ Hernan Castellanos/ 2008
(18 Şubat 14:00, 26 Şubat 14:00)
Film daha önce hiç yayınlanmamış ifadeler, hikayeler, arşiv dokümanları aracılığıyla; futbol tutkusuyla yanıp tutuşan bir ülkedeki coşkuyu ve eş zamanlı süren kanlı diktatörlüğün korkunçluklarını yaşayan kurbanların öykülerini ekrana taşıyor.
Arjantin Futbol Kulübü/ Juan Pablo Roubio/ 2009 (19 Şubat 14:00, 26 Şubat 16:00)
Söylenen şarkılar. Atılan çığlıklar. Kitle histerisi... Boca Juniors ve River Plate arasındaki ezeli rekabet yalnızca sporla ilgili değil; hiç bitmeyen bir kimlik çatışması. Futbol, keskin sosyal ve ekonomik ayrımlarla karşı karşıya olan bu ülkenin fanatikleri için oyun, sağlamlık, güç ve birliği temsil ediyor. Bir gazeteci gözüyle çekilen film, Arjantin'e samimi bakışla bu eşsiz tutkuyu gözler önüne seriyor.
San Diego'ya Giden Yol/ Carlos Sorin/ 2006
(15 Şubat 19:00, 29 Şubat 19:00)
Arjantin'in unutulmuş kuzey ucunda yaşayan, taşralı ahşap işçisi Tati'nin sadece bir saplantısı vardır: Maradona. Sırtına futbolcunun forma numarasının dövmesini yaptırmış, hatta papağanlarına Maradona demeyi bile öğretmiştir. Efsanevi futbolcunun Buenos Aires'te hastaneye kaldırıldığını öğrenen Tati, ormanda bulduğu ve Maradona'ya benzer bir şekilde yonttuğu iyileştirici kökü ilahına vermek üzere başkente doğru bir yolculuğa çıkar.
İstanbul'un simgesi olarak Süzer Plaza
Geçen hafta yaptığımız 'İstanbul'un 'gerçek lanetli' ev hikayeleri' başlıklı haberimiz için olumlu olumsuz pek çok tepki aldık. Bunlardan biri habere konu ettiğimiz Süzer Plaza'dan geldi. İnşası sırasında çokça söylendiği gibi, bulunduğu arsanın Beyoğlu'ndan alınıp Şişli Belediye'sine geçirildiğini; bu durumun da ANAP'a uğursuzluk getirdiğini, bizzat bazı ANAP'lı yöneticilerin böyle düşündüğünü yazmıştık. Süzer Grubu bir süre önce, binanın olumsuz algısından sıkılmış olacak ki 'Süzer Plaza Gerçeği' adıyla hacimli bir broşür çıkarmış.
Broşürde binanın bulunduğu arsanın inşa sırasında belediye işlemleri bakımından Beyoğlu'na; emniyet, posta, vergi konularında Şişli'ye bağlı olduğu anlatılıyor. 1997'de durumun netleştirilmesi için valiliğe başvurulmuş, uzunca bir sürecin ardından arsanın Şişli sınırları içinde kaldığı tespit edilmiş. Bir arsa yeri değişiminin söz konusu olmadığı anlatılıyor. Yapıyla ilgili çokça bilgiye yer verilen broşürün dikkat çekici değerlendirmelerinden biri binanın, yapımı sırasında tartışmalara konu edilen Eyfel Kulesi ile karşılaştırılması. Süzer Plaza'nın, Eyfel Kulesi'nin Paris'i simgelemesi gibi İstanbul'un simgelerinden biri olacağı söyleniyor.
Eyüp Tatlıpınar-Akşam